1. Okaż Twojemu dziecku trwałą, nieustającą miłość i opiekę – jest to tak ważne dla jego umysłowego i duchowego zdrowia, jak pożywienie dla ciała.
2. Bądź hojny w poświęcaniu dziecku swojego czasu i okazywaniu mu Twojego zrozumienia – bawienie się z dzieckiem lub czytanie mu na głos liczy się o wiele więcej niż uporządkowane, funkcjonujące bez zakłóceń gospodarstwo domowe.
3. Umożliwiaj Twojemu dziecku zdobywanie nowych doświadczeń i już od pierwszych dni jego życia „zanurz” je w mówionym języku – wzbogaca to jego duchowy rozwój.
4. Zachęcaj dziecko do zabawy w każdej formie (w pojedynkę, z innymi dziećmi), do naśladowania, badania świata, eksperymentowania, budowania, kreatywnego tworzenia.
5. Chwal częściej i głośniej wysiłki niż osiągnięcia.
6. Powierzaj dziecku stale rosnącą odpowiedzialność – podobnie jak i inne umiejętności trzeba je wciąż trenować.
7. Pamiętaj o tym, że każde dziecko jest wyjątkowe, jedyne w swoim rodzaju – sposób, w jaki traktujesz jedno i który jest dla niego zupełnie w porządku, dla drugiego może być niewłaściwy.
8. Pokazuj swoją dezaprobatę i niezadowolenie w taki sposób, który nie będzie oznaczał dla osobowości, wieku i rozumienia dziecka zbyt wygórowanych wymagań.
9. Nigdy nie używaj groźby pozbawienia dziecka miłości albo, że je komuś oddasz – możesz odrzucać i nie akceptować jego zachowania, ale nie pozwól nigdy, by zrodziło się w nim podejrzenie, że możesz odrzucać jego osobę.
10. Nie oczekuj wdzięczności. Twoje dziecko nie prosiło się, żeby przyjść na świat- to była Twoja decyzja.
